นกอินทรีย์และสุนัขจิ้งจอก: นิทานสอนใจเรื่องความเห็นแก่ตัว

นิทานเรื่อง: นกอินทรีย์และสุนัขจิ้งจอก

ในป่าลึกอันเงียบสงบ มีนกอินทรีย์ที่มีรังอยู่บนยอดต้นสนสูง และมีลูกน้อยที่รอคอยอาหารอยู่ข้างบน ทุกวันแม่นกอินทรีย์จะบินออกไปหาสัตว์ตัวเล็กๆ มาเลี้ยงลูกของมัน

วันหนึ่ง นกอินทรีย์บินวนอยู่บนท้องฟ้าและมองเห็นลูกสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยที่แม่ของมันปล่อยทิ้งไว้ขณะออกไปหาอาหาร นกอินทรีย์จึงบินโฉบลงมาและจับลูกสุนัขจิ้งจอกขึ้นไปบนรัง

เมื่อแม่สุนัขจิ้งจอกกลับมาพบว่าลูกของมันถูกนกอินทรีย์จับไป มันรีบวิ่งไปที่ต้นสนและร้องขอให้แม่นกอินทรีย์คืนลูกให้

“ได้โปรดเถอะ นกอินทรีย์ คืนน้องน้อยของฉันให้ฉันด้วย ฉันขอร้องเจ้า” แม่สุนัขจิ้งจอกร้องไห้อย่างเจ็บปวด

แม้นกอินทรีย์จะได้ยินเสียงร้องขอ แต่มันไม่สนใจ คิดว่าแม่สุนัขจิ้งจอกไม่สามารถทำอะไรได้

อย่างไรก็ตาม แม่สุนัขจิ้งจอกไม่ยอมแพ้ มันวิ่งไปหยิบไม้ที่กำลังลุกไหม้จากกองไฟแล้วกลับไปที่ต้นสน

เมื่อเห็นว่าแม่สุนัขจิ้งจอกกำลังจะเผาต้นสนเพื่อช่วยลูกน้อย นกอินทรีย์รู้ว่าหากไม่คืนลูกสุนัขจิ้งจอก รังและลูกของมันเองก็จะถูกไฟไหม้เช่นกัน จึงรีบนำลูกสุนัขจิ้งจอกมาคืนให้แม่ของมัน

แม่นกอินทรีย์กล่าวขอโทษและให้คำสัญญาว่าจะไม่ทำเช่นนี้อีก

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:

จงคิดถึงผู้อื่นเสมอ เพราะความเห็นแก่ตัวอาจทำให้เราสูญเสียสิ่งที่เรารักที่สุดไป

• แท็ก:
• นิทาน
• นิทานเด็ก
• นิทานไทย
• นิทานก่อนนอน