อีกากับแม่น้ำ: นิทานสอนใจเรื่องความร่วมมือและสามัคคี

อีกากับแม่น้ำ

กาลครั้งหนึ่งในดินแดนที่แห้งแล้งและกันดาร มีอีกาตัวหนึ่งที่เป็นที่รู้จักในความฉลาดปราดเปรื่องของมัน ดินแดนนี้แห้งผากและน้ำก็หายาก แม่น้ำแห้งเหือดและทะเลสาบกลายเป็นฝุ่น สัตว์ทั้งหลายต่างก็สิ้นหวังในการหาน้ำดื่ม แต่ไม่มีตัวใดพบหยดน้ำแม้แต่น้อย

แต่ทว่า อีกาไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ มันบินไปทั่วฟ้าหาเบาะแสของน้ำ หลังจากบินอยู่หลายวันภายใต้แสงอาทิตย์ที่แผดเผา ในที่สุดมันก็เห็นแม่น้ำเล็ก ๆ ไกลออกไปในระยะสายตา แต่เมื่อมันมาถึงก็พบว่าแม่น้ำนั้นเกือบแห้ง มีเพียงลำธารเล็ก ๆ ที่ไหลผ่าน

อีกาแม้จะสิ้นหวังแต่ก็ไม่ละทิ้งความตั้งใจ มันลงจอดริมแม่น้ำและเริ่มคิด มันสังเกตเห็นว่าแม่น้ำถูกก้อนหินขนาดใหญ่ขวางไว้ ทำให้น้ำไม่สามารถไหลได้อย่างอิสระ อีกาคิดในใจว่า “หากเราสามารถย้ายก้อนหินนี้ได้ น้ำก็จะไหลอีกครั้ง”

แต่ก้อนหินนั้นหนักเกินกว่าที่อีกาจะย้ายมันไปได้เพียงลำพัง ดังนั้นมันจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากสัตว์อื่น ๆ มันบินกลับไปยังดินแดนนั้นและรวบรวมสัตว์ทั้งหมดมา บอกพวกเขาเกี่ยวกับแม่น้ำและก้อนหินที่ขวางกั้นน้ำไว้

สัตว์ทั้งหลายที่หมดหวังกับน้ำตกลงที่จะช่วย ช้างใช้งวงอันแข็งแกร่งของมันเพื่อดันก้อนหิน ในขณะที่กวางและกระต่ายใช้ขาของพวกมันดันจากด้านข้าง แม้กระทั่งหนูตัวเล็ก ๆ ก็ทำหน้าที่ของมันโดยการผลักก้อนหินด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

หลังจากความพยายามอย่างมาก ในที่สุดก้อนหินก็เคลื่อนตัวและน้ำในแม่น้ำก็ไหลอย่างอิสระอีกครั้ง สัตว์ทั้งหลายดีใจที่น้ำได้ไหลไปทั่วดินแดน ดับกระหายและฟื้นฟูชีวิตให้กลับสู่ผืนดินที่กันดาร

อีกาเกาะอยู่บนต้นไม้ใกล้ ๆ มองดูสัตว์ทั้งหลายดื่มน้ำและกล่าวขอบคุณในความฉลาดและความเป็นผู้นำของมัน แต่ทว่าอีกาในความฉลาดของมันรู้ดีว่า ไม่ใช่เพียงความฉลาดของมันที่ช่วยชีวิตพวกเขา แต่เป็นการร่วมมือและความสามัคคีของสัตว์ทุกตัวที่ทำงานร่วมกัน

คติสอนใจของเรื่องนี้: พลังและความสำเร็จเกิดจากการทำงานร่วมกันและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แม้ในงานที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้

• แท็ก:
• นิทาน
• นิทานเด็ก
• นิทานไทย
• นิทานก่อนนอน