นิทานเรื่อง มิตรภาพจอมปลอมกับการทรยศที่แท้จริง

นิทานเรื่อง มิตรภาพจอมปลอมกับการทรยศที่แท้จริง

ในเมืองหนึ่ง มีชายสองคนที่เป็นเพื่อนกันมาเกือบ 50 ปี คนหนึ่งเป็นชายผู้ใหญ่โตในสังคม เขามีอำนาจและเกียรติยศ อีกคนหนึ่งเป็นชายธรรมดาที่มีตำแหน่งต่ำกว่าในสังคมตลอดชีวิต แม้ทั้งสองจะมีสถานะที่ต่างกัน แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขายังคงยืนยาว

ชายผู้ใหญ่โตมักจะบอกเสมอว่าเขาเป็นหนี้บุญคุณเพื่อนของเขาที่คอยช่วยเหลือในเวลาที่ยากลำบาก เมื่อใดที่เขามีปัญหา ชายธรรมดาคนนั้นก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเสมอ และแม้เวลาจะผ่านไปถึง 50 ปี ชายผู้ใหญ่โตก็ยังกล่าวยกย่องเพื่อนของเขาว่าเป็นคนที่เขารู้สึกซาบซึ้ง

แต่เมื่อเวลาผ่านไป และชายผู้ใหญ่โตได้รับตำแหน่งสูงสุดในสังคม เขากลับเริ่มหลบเลี่ยงและไม่ตอบสนองต่อเพื่อนของเขาอีกเลย ทุกครั้งที่เพื่อนเก่าเขียนจดหมายมาขอความช่วยเหลือ เขาก็ไม่เคยตอบกลับ มีเพียงคำยกย่องที่กล่าวในวงสังคมเท่านั้นว่าเขาเคยได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนที่ต่ำต้อยกว่าตน

วันหนึ่ง เพื่อนผู้ธรรมดาคนนั้นรู้สึกทนไม่ไหวอีกต่อไป เขารู้สึกว่าเขาถูกใช้เพียงเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความสำเร็จของชายผู้ใหญ่โต โดยไม่ได้รับสิ่งใดตอบแทน จึงตัดสินใจที่จะเปิดเผยเรื่องราวความเลวร้ายที่เขารู้จากการอยู่เคียงข้างชายผู้ใหญ่โตมานาน

เขียนจดหมายส่งไปถึงชายผู้ใหญ่โตว่า “ข้าช่วยเหลือเจ้าเพราะข้าเคยคิดว่าเจ้าจะตอบแทนข้าด้วยความจริงใจ แต่เจ้ากลับตอบแทนข้าด้วยคำสรรเสริญว่างเปล่า การไม่สนใจคำขอความช่วยเหลือของข้านั้นทำให้ข้ารู้สึกว่ามิตรภาพที่เราเคยมีกลับกลายเป็นการหลอกลวง ข้าขอโทษที่ต้องเปิดเผยความจริง แต่การไม่ยืนหยัดเพื่อความถูกต้องนั้นจะนำพาความยากลำบากมาสู่ผู้คนมากขึ้น”

หลังจากจดหมายถูกส่งออกไป เรื่องราวความจริงเกี่ยวกับชายผู้ใหญ่โตถูกเปิดเผย ชายผู้ใหญ่โตเสียทั้งชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือในสังคม เพื่อนเก่าของเขายังคงเป็นคนธรรมดา แต่คราวนี้เขาเป็นที่เคารพนับถือจากผู้คนเพราะความซื่อสัตย์และความกล้าหาญในการเปิดเผยความจริง

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: การยกย่องที่ไม่มีความจริงใจนั้นไม่มีค่าเมื่อถึงเวลาที่ควรต้องกระทำสิ่งที่สำคัญ การทรยศจากมิตรภาพที่เคยยาวนานทำให้เกิดความเสียหายรุนแรง และความจริงย่อมนำมาซึ่งความยุติธรรม

• แท็ก:
• นิทาน
• นิทานสอนใจ
• นิทานไทย
• นิทานสำหรับผู้ใหญ่