นิทานเรื่อง กวางผู้หยิ่งยโสกับเต่าผู้ใจเย็น

นิทานเรื่อง: กวางผู้หยิ่งยโสกับเต่าผู้ใจเย็น

กาลครั้งหนึ่งในป่าลึก มีสัตว์สองตัวที่อาศัยอยู่ร่วมกัน กวางหนุ่มผู้มีเขาใหญ่และงดงาม และเต่าผู้ช้าสงบ กวางหนุ่มนั้นภูมิใจในความเร็วและความสง่างามของตัวเองมาก และมักจะดูถูกสัตว์อื่นๆ ที่เขาคิดว่าเชื่องช้า

วันหนึ่ง กวางพบกับเต่าขณะเดินทางผ่านลำธาร “เจ้าช่างเชื่องช้านัก!” กวางหัวเราะเยาะ “ข้าสามารถวิ่งไปกลับได้สิบครั้งก่อนที่เจ้าจะข้ามลำธารนี้ได้เสียอีก!”

เต่าไม่โกรธเคือง กลับยิ้มอย่างใจเย็นแล้วตอบว่า “การไปถึงเป้าหมายไม่สำคัญเท่ากับการเดินทางไปถึงด้วยความรอบคอบ ข้าอาจจะช้า แต่ข้าก็ไปถึงเป้าหมายเสมอ”

กวางหัวเราะเสียงดังและท้าทายเต่าว่า “เรามาแข่งกันดูไหมว่าใครจะข้ามลำธารนี้ได้เร็วกว่า!”

เต่ายอมรับท้าทายอย่างไม่รีบร้อน และพวกเขาเริ่มการแข่งขัน กวางวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ทิ้งเต่าไว้ข้างหลัง แต่ระหว่างทาง กวางมัวแต่ชื่นชมเงาของตัวเองในน้ำจนลื่นล้มลงในลำธาร ส่วนเต่ายังคงเดินไปเรื่อยๆ อย่างช้าๆ แต่มั่นคง สุดท้ายเต่าก็ข้ามลำธารไปถึงฝั่งก่อน

เมื่อกวางลุกขึ้นมาและเห็นว่าเต่าชนะแล้ว มันรู้สึกอับอายและเรียนรู้ว่าความใจเย็นและความรอบคอบมีค่าเพียงใด

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: ความถ่อมตัวและความรอบคอบสามารถพาเราไปสู่เป้าหมายได้ดีกว่าความเย่อหยิ่งและการขาดสติ

• แท็ก:
• นิทาน
• นิทานเด็ก
• นิทานไทย
• นิทานก่อนนอน